9 juli 2022 de max verstappen kaap.

In Cherbourg werd ons bij binnenkomst al aangegeven jullie kunnen blijven tot uiterlijk 12 july. Want 13 tot 17 july is er een groot wedstrijd zeil evenement en dan hebben we geen plaats in de herberg voor julie. Dit is in strijd met veel regels maar goed, het blijven Fransen. Wij laten ons natuurlijk niet op een onbetrouwbare zee duwen . Dus verhaal klopt maar, de soep zal niet zo heet gegeten worden……. We besluiten toch de voorbereiding te treffen en onze volgende stap te bekijken. Het lijkt erop dat we logischerwijs de kanaaleilanden gaan bezoeken. Al snel komen we op Guernsey en dat gaat het worden. We krijgen veel verhalen over de race van Aldeny en het lijkt vrijdag een top dag voor deze tocht. We kijken weer naar weer, wind, stroming enz en komen op een vertrektijd van 0600 uur. Dus weer een wekker om 0500 uur.

we besluiten voor het afscheid van Thea en Maarten ( die gaat even vanuit Nederland nog een Breehorn naar het zuiden helpen varen) een lopend diner te maken. Zo maakt Thea het vooraf, Loes het diner en Astrid het toetje. Inmiddels zijn de vertrekkers Abel en Ingrid aangeschoven en verdelen we de bordjes. Een heel gezellig avondje die eigenlijk net iets te lang duurt. Want weer die wekker om 0500 uur.

We gaan gelijk onder de wol en als het nog net donker is beginnen we de boot voor te bereiden. Veel wind zou er niet zijn, toch doen we het grootzeil erop en trekken de fok helemaal open. Na een poosje hebben we zoveel stroom mee en valt de wind goed in de zeilen, zodat de motor weer even uit kan. Dan komen we bij de beruchte, beroemde Alderny race. De snelheid loopt steeds harder op en ondanks dat we 1300 toeren draaien met de motor, gaat de boot met een dikke 11 knopen om de kaap.

We sturen de boot steeds wat verder in de stroming net onder Alderney, zodat we zeilend kunnen varen naar Guernsey. Uiteindelijk komen we bij de ingang van St Peterport. We roepen op op VHF 12 en mogen de haven aanlopen. Binnen nemen we op VHF80 contact op. Voor een plekje in de havenkom. De havenmeester vraagt onze diepgang en wist ons te helpen, na even wachten aan het wachtponton, aan een plek voor de nacht. Hij vertelde ons dat de haven daar goed is voor 2 mtr diepgang. Enkele uren later lijkt het drijven van de boot toch te zijn verdwenen en liggen we inmiddels weer met een waterlijn vrij die we al lange tijd niet gezien hadden. Een blik op de diepte meter verteld ons dat we in de prut staan met ongeveer 1,40 op de teller. Maar goed we zakken in de slik en er liggen geen stenen dus het kan geen kwaad. Zodra het water weer omhoog komt komen we als een dobbertje weer los.

We gaan even de boel verkennen en lopen samen alle forten af en klimmen de wegen op naar boven. We zien een heus basin voor kinderen om te leren zeilen in een optimist, waar de instructeurs in diepwaadbroeken gewoon in het water omheen lopen. Dit scheelt veel rescue boten, motoren en benzine.

We wandelen nog even naar het einde van de bunkers en zien een bord dat dagelijks om 1200 uur de tijd wordt beklonken met 2 kanon schoten. De eerste keer denken we dat ze het vergeten zijn maar dat is natuurlijk niet zo, het is een uurtje tijdsverschil in Uk.

We gaan de volgende dag weer op weg en lopen het eiland aan de zuidkant op en ontdekken een bijzonder zwembad. Er zijn basins gebouwd door plaatselijke bevolking. Waarbij de rand net boven gemiddeld water van eb en vloed is gebouwd. Hierdoor loopt het water bij halftij over de rand en wordt het zoute zwembad dagelijks ververst. Er is een mannen en een vrouwenbad gemaakt in de rotsen en voor de stoere zwemmers toch ook een stuk in open zee. Het is er nu in het weekend heel erg druk met ouders met kinderen, die op deze manier veilig kunnen zwemmen.

Ik voel me vandaag wat minder fit en geef aan even aan boord te willen eten en doe even een momentje de ogen dicht. Daarna voel ik me weer iets beter en beklimmen we de noordkust. Nog steeds omdat, we nog een geocache willen vinden. We komen in een prachtige tuin terecht die door een Christelijke organisatie is geschonken en ontmoeten een oud baasje die van het huis een tuintje mag onderhouden. Hij verteld leuke verhalen en is ooit van Engeland in 1971 naar Guernsey verhuisd en ook zijn hele familie is inmiddels al meerdere generaties woonachtig op dit mooie eiland. We lopen nog even door en vinden een leuke geocache met een prachtig uitzicht over de baai.

Inmiddels hebben we 20000 stappen gelopen en is mijn fitheid tot een dieptepunt gezakt. Ik besluit een test te doen voor corona en binnen enkele seconden is die helaas positief. Dus ik heb corona. We vullen op de reis app een formulier in en ik moet 5 dagen in huis blijven. Komt mooi uit want we wonen op de boot en boeken er nog 2 dagen in de haven bij en verzetten onze plannen en schuiven alles een paar dagen op. Eerst opknappen en dan zullen we zien. Ik heb lichte hoofdpijn, lichte rillingen, veel spierpijn en lichte verhoging. Ff afwachten dus en hopen dat Astrid het niet krijgt. We denken dat de duikboot de dader is en waarschuwen onze vrienden. Niemand is nog positief. En hopelijk blijft dat zo.