23 juni 2022, de omslag onthaasten.

Het is gebeurd, iedereen die voor langere tijd weg gaat heeft het erover. Lang nodig om te onthaasten.

We vertrokken 10 uur uit Dunekerque en hadden de wind de hele weg in de rug. De windpilot stuurautomaat aangezet en dat gaf rust aan boord. Met een eind 4 tot 5 met vlagen 6 bft vlogen we al snel over het water en overwonnen we de tegenstroom die we de eerste 2 uur hadden ingecalculeerd. We vlogen met hoge snelheid om de Cap Gris Nez en hebben met een gecontroleerde gijp de snelheid erin weten te houden. In 7 uren waren we bij de ingang van de haven mond. Een vreemde ingang met een groot stenen object die je echt bakboord moest houden. Advies, de groene lijn volgen ook tot binnen, is niet voor niets. Studie op de kaart leert dat bij laag water er zelfs stukken droog vallen in de havenkom. Al snel kunnen we vast maken en liggen we heel even snel te genieten van een drankje. Al snel wordt besloten het stadje te verkennen en dus doen we 2 geocaches in de oude binnenstad in een fort. En met nog wat rondlopen gaan we weer snel terug naar de boot. We moeten namelijk ff snel eten ( zoete aardappelen) en nog belangrijker snel de kaart voorbereiden voor de volgende dag. We onderzoeken de overtocht naar Eastborne, afzakken naar Dieppe en hebben een schuin oog op Fecamp. Dan nog onderzoek naar weer en wind. En dan wordt het laat in de avond. Eigenlijk zijn we moe. Maar we zouden toch vaart maken en stilliggen schiet niet op. We gaan zonder goed plan slapen en besluiten morgen ochtend nog even snel het weer te bekijken maar eigenlijk is er geen wind en is 10 uur motoren a 2 liter/ uur een domme optie.

Hier begint ons moment onthaasten. Hoe dan, plan is Azoren. Thuis genoeg zaken om ons druk over te maken. Familie, nieuwe huis en dan wil het weer ook niet meewerken. Onweer, regen voorspellingen. Of gebruiken we te veel bronnen? Internet, boeken, kaarten , pilots en adviezen pfffff.

We zitten te eten en weten eigelijk niet of we haast hebben. We zijn vrij. Geen vakantie, maar vrij. We mogen alles en hoeven niks. Wat vreemd om niet door te jagen. Op dit punt voeren we het gesprek. Varen we voor het varen dan moeten we niet meer aanleggen, maar alleen doorvaren en hooguit voor foerageren even naar de wal. Of varen we om nieuwe plekken te ontdekken en herinneringen te maken en dus tijd te besteden aan de plaatsjes waar we aankomen. We komen tot dezelfde conclusie we willen dat doen en hebben geen verplichtingen. Niet naar anderen en niet naar onszelf. We kunnen doen waar we zin in hebben. En besluiten ’s avonds te kjken naar het weer en een planning. En vooral de dag zelf te besteden aan wat voor leuks er is te beleven waar we zijn. We eten rustig ons ontbijtje met gekookt eitje en bezoeken de lokale vissers aan de kade en kopen 2 grote moten zalm en een portie van 3 verschillende garnalen. Dit geeft rust en nadat we de zalm in de koeling hebben gelegd doen we een grote wandeling naar de camperplek op de berg waar we 10 jaar geleden onze vakantie begonnen met onze camper Frankrijk , Spanje en Portugal (5500 km in 5 weken) onthaasten ??

We zijn verrast hoe we er samen achter komen dat we eigenlijk nog niet zo onthaast waren. We zijn pas 7 dagen onderweg hoezo haast. Voor wie dan. Vandaag de dag weer afgesloten met een gezellig borreltje bij de Nostress. Het blijft gezellig en vooral leuk. We genieten ervan en koesteren een mooie zeildag. Maar vooral ook het maken van mooie herinneringen in de haventjes maken deel uit van ons plan.

RUST KAN JE REDDEN.