We zijn gesplitst als groep. Twee schepen hebben besloten bij lauwersmeer de staande mastroute te doen en varen later vandaag weg vanuit Cuxhaven. Wij hebben 2 mogelijkheden, met Rinze mee in 2 etappes via Borkum, vertrek 06.45 uur of met Roland mee vertrek 14.00 uur in een tocht van 28 uur in 1 keer naar Vlieland. Om nogmaals te trainen kiezen we voor de lange tocht inclusief nachtzeilen. Om 06.00 uur worden we gewekt door de buitenste boot die over ons voordek loopt om dan te verdwijnen. Om 07.00 uur worden we gewekt door onze wekker, om Rinze en Regina van de Vision Quest uit te zwaaien. Om 09.00 uur moeten we losgooien, omdat de binnenste boot, de Noor, wil vertrekken en om 10.00 uur besluit Roland met de Swaene dat hij toch nog tanken moet, omdat de meters wel erg laag staan. Wij besluiten om 10.00 uur los te gooien, want wakker waren we al een tijdje, dus voorslapen kwam er toch niet van. We spreken af met de Swaene dat we op zee zullen wachten. Eerst zoeken we nog uit wat de snelste weg naar de Jade zal zijn en via welke route we de snel(vaar)wegen zullen oversteken. We besluiten eerst naar de kust, de Duitse wadden te volgen en daar via de wachtplaats Jade ons tussen de ankerende vrachtschepen door te wurmen.
Het is druk op de AIS en we kunnen handig de schepen aanklikken (onderscheppen) en zien of we er voor of achterlangs zullen lopen. Door af en toe wat te versnellen of vertragen of de koers wat maar bak -of stuurboord te wijzigen komen we veilig bij de Jade rivier aan. Hier kunnen we mooi zeilen en begint een wedstrijdje met de swaene. De wind is rustig en we lopen mooi hoog. Tijdens het zeilen heb ik de hengel uitgegooid om een zeebaars te kunnen vangen. Helaas is dit ons niet gelukt. Al snel valt de wind weg. We wisten dat dit zou gebeuren en startten de motor. Met een 5 à 6 knopen varen we boven de Duitse wadden richting Nederland. Inmiddels begint het wat dampig te worden en zakt de zon steeds verder, als de avond valt zien we een prachtige zonsondergang en verschijnt er een halve sikkel maan, ofwel het eerste kwartier. Dat komt overheen met een bijna springtij hierdoor krijgen we harde stroom mee maar ook harde stroom tegen, en op de motor varen we dus gestaag door.
Het wordt uiteindelijk pikdonker en er staan aan de hemel gigantisch veel sterren. Voor de avond is voorspeld dat er veel vallende sterren zullen zijn. Die zien we dan ook geregeld als ze als regen naar beneden schieten. Om ons heen lijken alle Nederlanders naar huis te willen en in de nacht loopt het boven de Duitse wadden vol met vissers. De één zonder AIS en de ander zelfs zonder verlichting. Het wordt nu dus opletten. Staren op een plotter en waterkaart en alleen AIS is goed, maar ook een risico. We nemen steeds de buitenste verlichte boeien en kiezen om daar dicht langs te varen, waardoor we de onverlichte boeien zullen missen. Zonder onze Radar is dit wel weer een dingetje. We weten ons goed te redden en spreken vissers aan over hun plannen via de marifoon hoe we elkaar zullen passeren. Steeds naast, voor of achter ons de Swaene. In de nacht neemt de wind toe en besluiten we na ons 3 uurs schema en 2 uurs wacht schema in de nacht de zeilen te hijsen. Astrid koppelt zich vast aan de life lijn en gaat naar voren. In het pikkedonker hijst ze het grootzeil en voelen we de wind . De boot begint te lopen en al snel moeten we zelfs alweer wat reven. Naast het slaapgebrek is zeilen hijsen, strijken en reven een goede training in de nacht. Als het eerste ochtend gloren begint kunnen we wat meer zeil zetten en zien we beter welke koers we aanhouden. Totdat het licht wordt zeilen we door en trakteren we ons zelf op een ontbijt en een lekker kopje koffie. Al zeilend en onder helling met rode verlichting in de boot (rood, om te voorkomen dat je verblind wordt en als je buiten komt snel aan het donker kan wennen. We varen in de zonsopgang met behoorlijke wind en schieten lekker op. Inmiddels luisterend naar alle blok kanalen en nood frequenties op de marifoon. Zo horen we dat vissers meerdere malen contac7t zoeken met Rinze en gaat Ron ( het schip wat met pech niet met ons heeft kunnen meevaren) wederom nu de SAR oproepen om weg gesleept te worden van de Elbe.
Later blijkt dat hij een tapijt in zijn schroef heeft, waardoor zijn motor weer onklaar blijkt te zijn. We varen inmiddels bij de Nederlandse wadden en halen het Duitse gast vlaggetje weer naar beneden. Nu komen we steeds meer Nederlandse zeilschepen tegen die allemaal een aantal dagen en weken hebben rond gezeild in Duitsland en Denemarken. Inmiddels begint de stroom die eerst lekker mee stond nu steeds meer tegen te staan en moeten we behoorlijk zeil zetten om de stroming eruit te zeilen. Als we uiteindelijk bij 3/4 van Terschellling komen hebben we al zo’n 2,5 tot 3 knoop stroming tegen een dan blijkt de nog zo’n korte afstand maar toch nog enkele uren zeilen te duren. Na een paar uren tegen de golven, wind en stroming op te hebben gebokst zetten we de motor bij en gaan we steeds meer gas geven om zo wat eerder op het eiland van de rust te kunnen gaan genieten. De haven van Vlieland staat op dubbel rood en op internet op volledig vol, gelukkig na een telefoontje met de havenmeester blijken er toch nog wel wat plekken te zijn.
We boksen ons door het stortemelk heen en varen de haven van Vlieland binnen. En hebben dan 25 uur de boot gestuurd in een wachtschema van 3 uren overdag en om de 2 uren in de nacht. Weer aan de kant zijn we eigenlijk meteen al weer wat bijgekomen en wachten op onze vrienden die na elkaar ook vlieland binnenlopen. We besluiten samen te eten en iedereen maakt wat voor een diner.
Gezamelijk eten we met 7 aan boord van de Pinta en maken er een gezellige avond van. Nu voelt het langzaam als vakantie, we maken plannen voor de volgende ochtend. Samen met het Swaene team fietsten naar Het posthuis om daar lekkere koffie met appeltaart te eten. We staan bijtijds op en hebben een gezellige dag. Bij het posthuis kunnen we stepjes aan de stroom hangen en gaan we door de kroonpolder lopen het hoofddoel is het zien van de eidereend. Roland heeft deze nog nooit in het echt gezien en wil deze dan ook graag spotten en aan zijn bucketlist toevoegen. Nog geen 5 meter het pad op staat hij oog in oog met volgens hem een gans maar dat is toch echt de eidereend.
Daarbij is het doel behaald, toch lopen we nog enkele uren door het kwelder landschap na bezoek aan de kazernepoort en de Vliehors steppen we gauw terug omdat we bij laag water hebben besloten mosselen te zoeken. Het hele team (Helgolandzeilers) verzamelde zich in waddenmosselenpluktenue.
We plukken 3 emmers vol en zijn daarna nog zeker 2 uur zoet met schoon poetsen en afkrabben van de mosselen. We verzamelen ons op de Pinta en eten hier vele pannen gekookte mosselen weg. Er worden sterke verhalen verteld en veel gelachen, laat in de avond gaat iedereen weer naar de eigen boot om lekker te slapen. Nu is de Oostzee 2021 tocht echt ten einde en gaan we uitrusten en nog genieten van het mooie Vlieland.
vertrek 2024 tot ...🇱🇺🇩🇪🇧🇪🇲🇫🇩🇰🇸🇪🇦🇨 
Mooi!
LikeLike